Nigdy sie nie dowiesz

About

Nagle kolor nieba zmienia się
Zamykam oczy i czuję jak
Spontaniczny szał porywa mnie
Znowu wszystko we mnie tańczy
Tak wyraźnie widzę każdy kształt
Znajome twarze śmieją się
Gorący wiatr rozpala mnie
Znowu jestem tam

Accounts

Newer posts are loading.

You are at the newest post.
Click here to check if anything new just came in.

“
Dziennikarz: Powtarzał pan wiele razy, że w życiu najważniejsze jest życie. Są sprawy, których pan żałuje?

Mrożek: Nie odpowiem, bo nie wiem, dlaczego miałbym powiedzieć. Rozumiem, że czytelnicy „Zwierciadła” są ciekawi, tak jak każdy czytelnik tekstu, który pan napisze. Ale ja na to nie jestem w stanie odpowiedzieć.
D: Jakie są pana ukochane miejsca?

M: Nie powiem panu.
D: Czym jest dla pana morze?

M: Między innymi poszerzaniem duszy.
D: Co ostatnio sprawiło panu przyjemność?

M: Nie wiem, proszę pana. Tak dorywczo, żebym na to odpowiedział, to musiałbym się zastanawiać.
D: Co pan ostatnio czytał?

M: Też panu nie odpowiem.
D: Zdarza się panu przeżywać momenty euforii, szczęścia?

M: Ile minut już rozmawiamy?
D: Jak wygląda pana biurko?

M: Nie powiem panu. Dlaczego mam panu opowiadać o moim biurku?
D: Jestem ciekawy, czy jest uporządkowane, czy zabałaganione… Może coś by o panu powiedziało.

M: Nie jest żadne, nie odpowiem na to.
D: To teraz muszę zapytać, w co pan wierzy?

M: Nie wiem, w co wierzę. Proszę mnie o to również nie pytać.
D: A którego kompozytora słucha pan najchętniej?

M: Pan mnie nudzi.
D: A pan nadal wierzy w prozę?

M: Nie. Nie. Nie. Nie wierzę ani w prozę, ani… Proszę mnie nie pytać. Powiedziałem, że kończę, i prawdopodobnie będę kończył z panem rozmowę.

D: Naprawdę staram się znaleźć temat, który byłby dla pana interesujący.

M: Pan przyjechał dzisiaj z Warszawy?

D: Tak.

M: O której pan wstał?

D: O piątej.

M: [Śmieje się] No, to ma pan wywiad. Przepraszam, chociaż nie wiem, za co. Ale przepraszam. Proszę to zrzucić na karb mojej starości.
”